چشم اندازی روشن در بهبود زخم دیابتی

بیماری دیابت از جمله بیماریهای غیرواگیر است که باتوجه به عوارض متعدد و عموما غیرقابل بازگشت خود، نه تنها باعث پیدایش ناتوانی های آزار دهنده در افراد میشود، در ابعاد کلان میتواند بر بدنه اقتصاد سلامت و نیز بهره وری عمومی جامعه تاثیرات منفی داشته باشد.

یکی از این عوارض بروز زخمهای دیابتی است. حس محیطی، خصوصا در پاها و نوک انگشتان پا در بیماران دیابتی بواسطه آسیب سلولهای عصبی که به دنبال ابتلای طولانی مدت به دیابت رخ میدهد، کاهش پیدا میکند. این کاهش حس سبب میگردد تا افراد ضربات کوچک و مختصری که به پا وارد میشود را متوجه نشده و زخمهای کوچکی در این قسمتها پیدا کنند. علاوه بر آن گرفتاری رگ ها در اثر ابتلا به دیابت سبب میگردد تا فرایند ترمیم زخمها با کندی صورت پذیرد، لذا بیماران دیابتی به دنبال بروز زخم و غفلت از توجه به آن با مشکلی جدی به نام زخم دیابتی روبرو میشوند که با گسترش زخم، عفونت آن و عواقب متعاقب آن مواجه میشوند. بد نیست بدانید که پس از سوانح، شایعترین علت قطع اندام در جوامع همین زخم پای دیابتی است.

نظر به جدی بودن این عارضه، محققان پیوسته در پی یافتن راههای جهت تسریع و ارتقاء در بهبود بخشی به این زخمها هستند.

اخیرا مرکز تحقیقات فیزیولوژی پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، طی پژوهشی به بررسی اثر تجویز دهنده های اکسید نیتریک در روند بهبود این زخمها پرداخته اند.

دکتر اصغر قاسمی مجری این طرح با اشاره به اینکه  کاهش فراهم زیستی اکسید نیتریک (NO) در پوست باعث تأخیر روند التیام زخم در افراد دیابتی می شود گفت نتایج مطالعه حاضر بر روی موش های صحرایی، نشان داد که نیتریت در محیط اسیدی با افزایش تولید اکسید نیتریک در پوست باعث تسریع روند التیام زخم می شود.

رئیس مرکز تحقیقات فیزیولوژی توضیح داد که این اثرات مفید می تواند به بهبود پاسخ التهابی و تقویت سیستم آنتی اکسیدانی در طی فرایند التیام زخم مربوط باشد.. وی خاطر نشان کرد که این نتایج میتواند دریچه ای جدید برای یافتن روشهای جدید و کم هزینه در بهبود زخمهای دیابتی و  کاهش هزینه های این عرضه باز کند که نیازمند پژوهشهای بیشتر در نمونه های انسانی است.